4, 5 en 6 mei
Door: Patricia van de Ven
Blijf op de hoogte en volg Patricia
08 Mei 2016 | Spanje, León
4 mei naar Calzadillos
Als eerste wil ik jullie ontzettend bedanken voor jullie reacties op mijn blog. Jullie hebben geen idee hoeveel steun en support me dit gegeven heeft. Ik ben ook maar ergens begonnen met het schrijven van Dit blog. Geen idee waar dit toe kon leiden en sowieso niet hoe het over zou komen. Ik ben maar gewoon voor mezelf blijven schrijven…
Het spannendste dat gisteren gebeurde, was dat ik tijdens het eten een heel glas wijn over me heen kreeg. Alles zat onder. Gelukkig mochten we van de albergue de wasmachine en droger gebruiken. Het is allemaal weer zo goed als schoon.
Dat ik met 3 mannen op een kamer slaap en de Camino loop, betekent verder helemaal niets. Misschien kan dit alleen op de Camino. We hebben het gewoon gezellig samen. En natuurlijk is de een leuker dan de ander. Mick is mijn Camino maatje. Op dag één vertelde ik hem dat ik de Camino liep omdat ik dit graag in mijn eentje wilde doen. Hij liep de Camino ( al voor de 5de keer) om mensen te ontmoeten. Ik zei: dan gaan wij niet samen de Camino lopen. O ja zei hij: I will be your bedbug (bedwants). Inmiddels zijn we 2 weken verder en is het vooral erg gezellig. Veel samen lopen, samen praten, Veel gelachen maar ook gehuild,maar ook veel alleen of samen maar toch ieder in onze eigen bubbel. En verder is het een Amerikaan, da’s toch Een ander slag.
Vandaag was een prachtige dag, rond 9 uur konden de meeste lagen al uit. De lucht is strak blauw en daarmee is de natuur ook prachtig. 26 km staan op het menu, voor mij nog steeds zonder rugzak. In Sahagun hebben we wat boodschappen gedaan en omdat het zo’n mooi weer is, hebben we brood en kaas gekocht om op een lekker plekje op te eten. Na Sahagun wordt het steeds rustiger en als we de alternatieve route nemen om in Calzadillos aan te komen, komen we de hele weg niemand meer tegen. Op een gegeven moment gaan we over een spoorweg brug en komen bij een prachtig stukje natuur. Een klein meertje, doodse stilte, met oorverdovende kikkers en een paar eenden. De mooiste plek om eindelijk (14.15 uur) onze lunch te eten. Dit was het idee dat ik had van de Camino: mooie natuur, veel stille plekjes. Hier heb ik het eindelijk gevonden. Dit is waar ik zó van kan genieten! En dat bij 30 graden, waarschijnlijk de laatste dag met zo’n mooi weer!
Het was weer een heerlijke dag met een geweldig Hostal met ook nog heerlijk eten. Mensen met hart voor hun vak! Hostel Via Trajana is een plek om naar terug te keren.
Over af en toe een dagje rust houden hebben we het al regelmatig met elkaar gehad. We hebben het dringende advies gehad dit niet te doen omdat je dan weer helemaal opnieuw moeten beginnen. Dus we proberen rond de grote steden iets kortere routes te plannen zodat we daar ook wat rust kunnen houden. Ik heb niet Veel met de stad dus ik kan lekker bijkomen.
5 mei naar Mansilla de las Mulas
Vandaag de eerste 16 km zonder een huis, zonder een levend wezen, als alleen af en toe een kikker en heel veel vogels. Judith zei op dag 2 dat de vogels voor je bidden, dus daar moet ik steeds aan denken. Het is nog steeds lekker warm , iets minder zon. Hier en daar een drinkpauze, een plaspauze of een hapje tussendoor en na 4,5 uur in het 1ste dorp. Daarna nog 8 km verder naar het volgende dorp. Helaas zijn we weer van de alternatieve route af, dus pad langs de provinciale weg met aardig wat andere peregrino's. Mogelijk wordt de route weer interessanter als we Leon gepasseerd zijn,maar dat is dan iets voor volgens jaar…
Zo langzaam maar zeker zie je toch steeds meer mensen met voet of blaar problemen, dus we zijn met 3 naar de apotheek gegaan. Daar kreeg ieder een individueel advies. Ik ging vnl mee voor de vertaling hoor. Geen last van blaren, alleen gevoelige kleine tenen. Ik heb 2 condooms voor om mijn tenen gekocht ;-) maar eens kijken of dat wat rust geeft. Vanavond weer op een grote slaapzaal, dus lang leve de oordopjes!
6 mei naar Leon
Gisterenavond tijdens ons eten begon het te waaien en donderen en te hozen. Dat zagen we natuurlijk al een paar dagen aankomen, maar nu was het dan écht een feit. Het ziet er naar uit dat het de hele komende week blijft regenen.
Vandaag was dus zo’n dag. Om te wennen was het vanochtend net iets meer dan een miezertje. In de loop van de dag werd het wat meer maar we hielden onszelf aardig droog. Het betekent ook dat je nóg handiger moet inpakken, want wat je evt nog nodig hebt, moet niet helemaal onder je rugzak-cover verstopt zitten. Zo hou je in ieder geval wel je spullen droog!
Vanmiddag in Leon heerlijk mijn busticket geregeld om maandag naar Madrid te reizen voor een bezoekje aan neef Cesc en mijn reis naar huis op dinsdag en info gevraagd om vanuit Astorga met de bus weer in Leon te komen op zondag. Toen zijn we pas écht in een stortbui terecht gekomen. Nat tot op de huid, dus eerst drogen…we zouden de kathedraal nog bezoeken. Misschien later.
Het plan is om nog anderhalve dag met de Guys mee te wandelen tot bijna in Astorga. Dan kan ik volgend jaar in Astoria beginnen en Leon overslaan. Scheelt weer 2 dagen. Want ik ga de Camino zeker afmaken, ik kijk vooral uit naar het stuk in Galicië en anders wel naar Finisterre en Muxia.
Een uur later ziet alles weer weer anders uit. Mick vraagt naar zijn teen te kijken en dat was één grote blaar, dus een uur én een operatie later besluiten we om toch op te gaan splitsen. Bob en Gunter gaan door, Mick doet rustig aan en ik volg Mick voor wat gezelligheid, wat betekent dat we morgen kijken of er nog een arts nodig is, evt nieuwe schoenen nodig zijn en dan een km of 10 verder trekken want in Leon is er in het weekend niets meer te vinden.
Als eerste wil ik jullie ontzettend bedanken voor jullie reacties op mijn blog. Jullie hebben geen idee hoeveel steun en support me dit gegeven heeft. Ik ben ook maar ergens begonnen met het schrijven van Dit blog. Geen idee waar dit toe kon leiden en sowieso niet hoe het over zou komen. Ik ben maar gewoon voor mezelf blijven schrijven…
Het spannendste dat gisteren gebeurde, was dat ik tijdens het eten een heel glas wijn over me heen kreeg. Alles zat onder. Gelukkig mochten we van de albergue de wasmachine en droger gebruiken. Het is allemaal weer zo goed als schoon.
Dat ik met 3 mannen op een kamer slaap en de Camino loop, betekent verder helemaal niets. Misschien kan dit alleen op de Camino. We hebben het gewoon gezellig samen. En natuurlijk is de een leuker dan de ander. Mick is mijn Camino maatje. Op dag één vertelde ik hem dat ik de Camino liep omdat ik dit graag in mijn eentje wilde doen. Hij liep de Camino ( al voor de 5de keer) om mensen te ontmoeten. Ik zei: dan gaan wij niet samen de Camino lopen. O ja zei hij: I will be your bedbug (bedwants). Inmiddels zijn we 2 weken verder en is het vooral erg gezellig. Veel samen lopen, samen praten, Veel gelachen maar ook gehuild,maar ook veel alleen of samen maar toch ieder in onze eigen bubbel. En verder is het een Amerikaan, da’s toch Een ander slag.
Vandaag was een prachtige dag, rond 9 uur konden de meeste lagen al uit. De lucht is strak blauw en daarmee is de natuur ook prachtig. 26 km staan op het menu, voor mij nog steeds zonder rugzak. In Sahagun hebben we wat boodschappen gedaan en omdat het zo’n mooi weer is, hebben we brood en kaas gekocht om op een lekker plekje op te eten. Na Sahagun wordt het steeds rustiger en als we de alternatieve route nemen om in Calzadillos aan te komen, komen we de hele weg niemand meer tegen. Op een gegeven moment gaan we over een spoorweg brug en komen bij een prachtig stukje natuur. Een klein meertje, doodse stilte, met oorverdovende kikkers en een paar eenden. De mooiste plek om eindelijk (14.15 uur) onze lunch te eten. Dit was het idee dat ik had van de Camino: mooie natuur, veel stille plekjes. Hier heb ik het eindelijk gevonden. Dit is waar ik zó van kan genieten! En dat bij 30 graden, waarschijnlijk de laatste dag met zo’n mooi weer!
Het was weer een heerlijke dag met een geweldig Hostal met ook nog heerlijk eten. Mensen met hart voor hun vak! Hostel Via Trajana is een plek om naar terug te keren.
Over af en toe een dagje rust houden hebben we het al regelmatig met elkaar gehad. We hebben het dringende advies gehad dit niet te doen omdat je dan weer helemaal opnieuw moeten beginnen. Dus we proberen rond de grote steden iets kortere routes te plannen zodat we daar ook wat rust kunnen houden. Ik heb niet Veel met de stad dus ik kan lekker bijkomen.
5 mei naar Mansilla de las Mulas
Vandaag de eerste 16 km zonder een huis, zonder een levend wezen, als alleen af en toe een kikker en heel veel vogels. Judith zei op dag 2 dat de vogels voor je bidden, dus daar moet ik steeds aan denken. Het is nog steeds lekker warm , iets minder zon. Hier en daar een drinkpauze, een plaspauze of een hapje tussendoor en na 4,5 uur in het 1ste dorp. Daarna nog 8 km verder naar het volgende dorp. Helaas zijn we weer van de alternatieve route af, dus pad langs de provinciale weg met aardig wat andere peregrino's. Mogelijk wordt de route weer interessanter als we Leon gepasseerd zijn,maar dat is dan iets voor volgens jaar…
Zo langzaam maar zeker zie je toch steeds meer mensen met voet of blaar problemen, dus we zijn met 3 naar de apotheek gegaan. Daar kreeg ieder een individueel advies. Ik ging vnl mee voor de vertaling hoor. Geen last van blaren, alleen gevoelige kleine tenen. Ik heb 2 condooms voor om mijn tenen gekocht ;-) maar eens kijken of dat wat rust geeft. Vanavond weer op een grote slaapzaal, dus lang leve de oordopjes!
6 mei naar Leon
Gisterenavond tijdens ons eten begon het te waaien en donderen en te hozen. Dat zagen we natuurlijk al een paar dagen aankomen, maar nu was het dan écht een feit. Het ziet er naar uit dat het de hele komende week blijft regenen.
Vandaag was dus zo’n dag. Om te wennen was het vanochtend net iets meer dan een miezertje. In de loop van de dag werd het wat meer maar we hielden onszelf aardig droog. Het betekent ook dat je nóg handiger moet inpakken, want wat je evt nog nodig hebt, moet niet helemaal onder je rugzak-cover verstopt zitten. Zo hou je in ieder geval wel je spullen droog!
Vanmiddag in Leon heerlijk mijn busticket geregeld om maandag naar Madrid te reizen voor een bezoekje aan neef Cesc en mijn reis naar huis op dinsdag en info gevraagd om vanuit Astorga met de bus weer in Leon te komen op zondag. Toen zijn we pas écht in een stortbui terecht gekomen. Nat tot op de huid, dus eerst drogen…we zouden de kathedraal nog bezoeken. Misschien later.
Het plan is om nog anderhalve dag met de Guys mee te wandelen tot bijna in Astorga. Dan kan ik volgend jaar in Astoria beginnen en Leon overslaan. Scheelt weer 2 dagen. Want ik ga de Camino zeker afmaken, ik kijk vooral uit naar het stuk in Galicië en anders wel naar Finisterre en Muxia.
Een uur later ziet alles weer weer anders uit. Mick vraagt naar zijn teen te kijken en dat was één grote blaar, dus een uur én een operatie later besluiten we om toch op te gaan splitsen. Bob en Gunter gaan door, Mick doet rustig aan en ik volg Mick voor wat gezelligheid, wat betekent dat we morgen kijken of er nog een arts nodig is, evt nieuwe schoenen nodig zijn en dan een km of 10 verder trekken want in Leon is er in het weekend niets meer te vinden.
-
08 Mei 2016 - 13:16
Marianne :
Lieve Tries,
het is zondag nu dit bericht geplaatst is en dan ben je waarschijnlijk al bij Cesc of in ieder geval bijna.
als alles goed gegaan is natuurlijk. Zal blij als je deze week weer in het utrechtse verschijnt -
08 Mei 2016 - 15:06
El Thies:
Hoi Patrieszzz,
Ik heb ooit eens gehoord dat als je over blaren heen plast, het vanzelf over gaat... Kun je dat niet een keer bij Mick proberen?
Succes laatste paar dagen! El Thies. -
08 Mei 2016 - 20:45
Linda De W:
Hoi lieve Patries!
Zojuist heb ik al je verslagen gelezen. Wat een prachtige reis die je nu gaat!
Zelf ben ik ook aan m'n innerlijke reis begonnen. Dingen worden steeds meer duidelijk.
Nooit te oud om te leren he!
Geniet nog even de laatste dagen.
Liefs, Lin -
08 Mei 2016 - 22:02
Waf Vliegtuig:
Stoer wijffie!! Wat een gave onderneming! Ik doe het je niet na!
Lfs Waf
-
09 Mei 2016 - 06:16
Wim:
Altijd weer leuk en boeiend! Iig al gefeliciteerd met de tocht en de opmerkelijke verslaggeving. -
09 Mei 2016 - 08:45
Ria Van De Ven:
Het zit er bijna voor je op...stoer hoor. Ik had gister een heerlijke moederdag in Utrecht....Utrecht zit al op je te wachten...kom maar snel met dit heerlijke weer.We hebben alle tinten groen weer aan de bomen. Goede terugreis en welkom thuis. Lfs.T Ria
-
09 Mei 2016 - 13:05
Chris:
Hallo Patje, spannend tot de laatste dag. Geniet nog even van vrienden en familie en kom goed terug thuis. Smeer je benen maar alweer in voor volgend jaar. Tot binnenkort. -
10 Mei 2016 - 10:07
Frank S:
Hé Patries, ik zie dat er meer mensen zijn die achter waren met lezen.
Dan kan ik ook wel even laten weten dat ik je etappe na etappe groeiende verhaal met belangstelling volg. Je weet je waarnemingen door een rose en soms gouden bril te omkaderen en ik bewonder dat.
Hopelijk was het niet de zwarte bril die je en route verloren hebt, want die vond ik je erg goed staan.
Maar die nieuwe blauwe mag er ook zijn hoor.
En voor de rest mag het er bij horen dat je zwartgerande bagage kwijtraakt op deze tocht!
Zo, dit wilde ik even kwijt. Ik volg je dus óók! Tot gauw ...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
