19, 20 en 21 april 2016
Door: Patricia van de Ven
Blijf op de hoogte en volg Patricia
22 April 2016 | Spanje, Villamayor de Monjardín
19 april naar Zariquiegui
Heerlijk stil gelegen in de meisjes kamer met Larissa uit Brasil, Tanya uit Duitsland en Karen uit Nieuw Zeeland. Echt goed slapen lukt nog niet, maar ik ben uitgerust in de ochtend dus prima. Vanochtend een relaxte start met een heerlijk ontbijt, voor het eerst met kaas! Daarna nog een tussenstop in Pamplona voor een laatste boodschap, een stempel van de universiteit en daar gaan we weer. Zo langzaam maar zeker komt er wat orde in het pakken van de spullen in de rugzak. Het gaat steeds vlotter.
Vandaag maar 11 km gedaan nog steeds met de guys. Langs Prachtige gele raapzaadvelden en een vroeg soort lavendel. Rond 13.30 uur in Zariquiegui, waar ons wederom een prachtige albergue wacht.
20 april naar Cirauqi
Gefeliciteerd jarige zus! Vandaag was een Hele pittige. Eerst steil naar de top en toen nog steiler naar beneden. Ik had er vannacht al de zenuwen van. Maar met 3 Guardian angels ging het helemaal goed. Zo lief zoals ze voor me zorgen tijdens deze afdaling.
Mooie tocht met prachtige lente natuur met bottende bomen, amandel bomen, olijf boomgaarden, Heather (heide?) en allerhande bloemen en planten die we niet thuis kunnen brengen. In de loop van de dag begint het écht te regenen. Minder gezellig, maar als je zo samen loopt, is er altijd wel een die er en positieve draai aangeeft: “die regen houdt ons lekker koel”.
Het is mooi om ons met zijn 4en te zien. Zo verschillend en blijkbaar toch ergens verbonden. Twee mannen zijn oud marinier. Blijken allebei in de Falkland oorlog gezeten te hebben. Ik kwam er vandaag achter dat de mannen alle 3 weduwnaar zijn. Van alle 3 de vrouwen overleden in de laatste jaren. Heftige verhalen. Dat gaat allemaal vanzelf op de Camino.
Mooi ook om te zien dat, hoewel we met 4 lopen, we ook regelmatig in onze eigen bubbel zitten, wat er zich dan ook in ons hoofd afspeelt. Soms is het iets uit mijn leven, soms ook heb ik alle aandacht nodig om door te kunnen zetten. Zeker een dag als vandaag: koud en nat en veel stijgen en dalen. Mijn lijf is nog erg aan het zoeken. Wordt vast beter.
Haha, we werden nog opgenomen voor een film door Zuid Koreanen. We liepen over de brug Puenta de la Reina uit en werden gevraagd nog een keer terug te komen. Voor de film doen we alles. ;-)
We lopen niet meer de ritten zoals aangegeven in de boeken, maar kijken waar we uitkomen als we weer 20 á max 25 km vooruit gaan. De laatste dagen hebben we ook steeds gereserveerd voor de volgende dag. Ik moet er niet aan denken voor een volle albergue te staan en verder te moeten lopen omdat er geen plaats meer is in de herberg. Ik vraag me wel af hoe dit in de zomer moet zijn. Het wordt nog steeds drukker lijkt wel.
Leuk ook, alle nieuwe ontmoetingen iedere dag, soms oude bekenden, soms nieuwe, soms in de albergue, soms tijdens de lunch soms zomaar onderweg. De een trekt je meer aan dan de ander een altijd weer bijzonder. Zo zie je Camino-families ontstaan.
We hebben weer een mooie herberg voor vannacht. Slapen met 12 in een ruime zaal en de eigenaars zijn al uitgebreid aan het koken om ons straks te voorzien van een heerlijk avondmaal. Heerlijk: spinaziesoep, groene salade, pasta met albondigas in tomatensaus en een Baskische flan. Met het gezelschap van een Australisch koppel en een luidruchtige Ier: onverstaanbaar en misschien…laat maar, ook hij heeft een klein hartje. Terug op de slaapzaal, ligt de helft al te slapen om 21 uur en één luidruchtige ronker… oordoppen in dus vannacht!
21 april naar Villamayor de monjardin
Deze snurker was echt te erg. Zou verboden moeten worden, als je Zo snurkt, om samen op een kamer te liggen. Ondanks alles redelijk geslapen en om 7.15 uur weer onderweg. Het gaat steeds vlotter met ingepakt raken. Ontbijt na 6 km in Lorca met tortilla, voor de lunch hebben we zelf brood, kaas, jamon en komkommer gekocht en aangezien de weergoden ons gunstig gezind zijn, eten we onderweg in een parkje in Estella.
Gisteren hebben we de eerste 100 km gepasseerd! Vandaag weer 24 km voor de boeg. De eerste keer stijgen iedere dag weer, barsten mijn longen en mijn hart uit mijn borstkas. In de loop van de dag wordt dat weer beter. Vandaag gestart zonder pijn in mijn benen, helaas slechts van korte duur. Ook dit hoort erbij. De spieren van mijn benen spelen op, en iedere keer als Ik weer in beweging kom, vraag ik me af hoe ik nu weer mijn ene voet voor de andere krijg. Na 5 minuten zakt dat weer. En dan is wandelen soms ook gewoon volhouden, de ene keer door alleen te lopen en in je eigen bubbel te gaan zitten, de andere keer omdat een van de anderen je op sleeptouw neemt. Je hebt het gauw genoeg van elkaar in de gaten als het even niet wil.
Nog steeds op stap met dezelfde mannen. Er is er altijd wel één met een grap of een positieve opmerking. Het blijft bijzonder om Dit met elkaar te doen. De 4 musketiers. Günter neemt al onze “credentials” mee de kerken in en zorgt voor de stempels, zodat we niet allemaal iedere kerk hoeven te zien. Gunter houdt van kerken. Bob is de cynicus én de doorzetter en Mick is outgoing, haalt iedereen overal bij. En ik doe van alles wat, ik regel wat, gooi een knuppeltje in het hoenderhokn
Ik heb het er vandaag nog eens met mezelf Over gehad: stel dat ik Dit helemaal alleen zou doen? Dan had ik er 5 km geleden al de brui aan gegeven. Het is wel lekker met wat mensen om me heen. Brengt me op zijn minst ook bij grotere afstanden.
Heerlijk stil gelegen in de meisjes kamer met Larissa uit Brasil, Tanya uit Duitsland en Karen uit Nieuw Zeeland. Echt goed slapen lukt nog niet, maar ik ben uitgerust in de ochtend dus prima. Vanochtend een relaxte start met een heerlijk ontbijt, voor het eerst met kaas! Daarna nog een tussenstop in Pamplona voor een laatste boodschap, een stempel van de universiteit en daar gaan we weer. Zo langzaam maar zeker komt er wat orde in het pakken van de spullen in de rugzak. Het gaat steeds vlotter.
Vandaag maar 11 km gedaan nog steeds met de guys. Langs Prachtige gele raapzaadvelden en een vroeg soort lavendel. Rond 13.30 uur in Zariquiegui, waar ons wederom een prachtige albergue wacht.
20 april naar Cirauqi
Gefeliciteerd jarige zus! Vandaag was een Hele pittige. Eerst steil naar de top en toen nog steiler naar beneden. Ik had er vannacht al de zenuwen van. Maar met 3 Guardian angels ging het helemaal goed. Zo lief zoals ze voor me zorgen tijdens deze afdaling.
Mooie tocht met prachtige lente natuur met bottende bomen, amandel bomen, olijf boomgaarden, Heather (heide?) en allerhande bloemen en planten die we niet thuis kunnen brengen. In de loop van de dag begint het écht te regenen. Minder gezellig, maar als je zo samen loopt, is er altijd wel een die er en positieve draai aangeeft: “die regen houdt ons lekker koel”.
Het is mooi om ons met zijn 4en te zien. Zo verschillend en blijkbaar toch ergens verbonden. Twee mannen zijn oud marinier. Blijken allebei in de Falkland oorlog gezeten te hebben. Ik kwam er vandaag achter dat de mannen alle 3 weduwnaar zijn. Van alle 3 de vrouwen overleden in de laatste jaren. Heftige verhalen. Dat gaat allemaal vanzelf op de Camino.
Mooi ook om te zien dat, hoewel we met 4 lopen, we ook regelmatig in onze eigen bubbel zitten, wat er zich dan ook in ons hoofd afspeelt. Soms is het iets uit mijn leven, soms ook heb ik alle aandacht nodig om door te kunnen zetten. Zeker een dag als vandaag: koud en nat en veel stijgen en dalen. Mijn lijf is nog erg aan het zoeken. Wordt vast beter.
Haha, we werden nog opgenomen voor een film door Zuid Koreanen. We liepen over de brug Puenta de la Reina uit en werden gevraagd nog een keer terug te komen. Voor de film doen we alles. ;-)
We lopen niet meer de ritten zoals aangegeven in de boeken, maar kijken waar we uitkomen als we weer 20 á max 25 km vooruit gaan. De laatste dagen hebben we ook steeds gereserveerd voor de volgende dag. Ik moet er niet aan denken voor een volle albergue te staan en verder te moeten lopen omdat er geen plaats meer is in de herberg. Ik vraag me wel af hoe dit in de zomer moet zijn. Het wordt nog steeds drukker lijkt wel.
Leuk ook, alle nieuwe ontmoetingen iedere dag, soms oude bekenden, soms nieuwe, soms in de albergue, soms tijdens de lunch soms zomaar onderweg. De een trekt je meer aan dan de ander een altijd weer bijzonder. Zo zie je Camino-families ontstaan.
We hebben weer een mooie herberg voor vannacht. Slapen met 12 in een ruime zaal en de eigenaars zijn al uitgebreid aan het koken om ons straks te voorzien van een heerlijk avondmaal. Heerlijk: spinaziesoep, groene salade, pasta met albondigas in tomatensaus en een Baskische flan. Met het gezelschap van een Australisch koppel en een luidruchtige Ier: onverstaanbaar en misschien…laat maar, ook hij heeft een klein hartje. Terug op de slaapzaal, ligt de helft al te slapen om 21 uur en één luidruchtige ronker… oordoppen in dus vannacht!
21 april naar Villamayor de monjardin
Deze snurker was echt te erg. Zou verboden moeten worden, als je Zo snurkt, om samen op een kamer te liggen. Ondanks alles redelijk geslapen en om 7.15 uur weer onderweg. Het gaat steeds vlotter met ingepakt raken. Ontbijt na 6 km in Lorca met tortilla, voor de lunch hebben we zelf brood, kaas, jamon en komkommer gekocht en aangezien de weergoden ons gunstig gezind zijn, eten we onderweg in een parkje in Estella.
Gisteren hebben we de eerste 100 km gepasseerd! Vandaag weer 24 km voor de boeg. De eerste keer stijgen iedere dag weer, barsten mijn longen en mijn hart uit mijn borstkas. In de loop van de dag wordt dat weer beter. Vandaag gestart zonder pijn in mijn benen, helaas slechts van korte duur. Ook dit hoort erbij. De spieren van mijn benen spelen op, en iedere keer als Ik weer in beweging kom, vraag ik me af hoe ik nu weer mijn ene voet voor de andere krijg. Na 5 minuten zakt dat weer. En dan is wandelen soms ook gewoon volhouden, de ene keer door alleen te lopen en in je eigen bubbel te gaan zitten, de andere keer omdat een van de anderen je op sleeptouw neemt. Je hebt het gauw genoeg van elkaar in de gaten als het even niet wil.
Nog steeds op stap met dezelfde mannen. Er is er altijd wel één met een grap of een positieve opmerking. Het blijft bijzonder om Dit met elkaar te doen. De 4 musketiers. Günter neemt al onze “credentials” mee de kerken in en zorgt voor de stempels, zodat we niet allemaal iedere kerk hoeven te zien. Gunter houdt van kerken. Bob is de cynicus én de doorzetter en Mick is outgoing, haalt iedereen overal bij. En ik doe van alles wat, ik regel wat, gooi een knuppeltje in het hoenderhokn
Ik heb het er vandaag nog eens met mezelf Over gehad: stel dat ik Dit helemaal alleen zou doen? Dan had ik er 5 km geleden al de brui aan gegeven. Het is wel lekker met wat mensen om me heen. Brengt me op zijn minst ook bij grotere afstanden.
-
22 April 2016 - 15:41
Kris:
Top Patricia !
Hier houd je zoveel van over ! Als ik dacht niet meer verder te kunnen op zo n steile helling haalde ik er in gedachte iedereen bij .... Maar wat een voldoening als je s middags aankomt .... Overigens op die foto kom je bij je onbijt niks te kort !
Heerlijk om je te kunnen volgen .... Tot gauw weer !! -
22 April 2016 - 16:40
Angeline:
Heeee daar ! Wat heel erg leuk om je te volgen en vooral met de foto's erbij. Ik ben een beelddenker zoals je weet en zie het dan helemaal voor me: jij en je gang (lees geng)
Tikje jaloers ben ik wel, maar mijn excuus is dat ik zo gauw blaren krijg. Hoe doe je dat?
Groet de camino en in gedachten ben ik bij je. Boel liefs, A
-
22 April 2016 - 17:28
Lisbeth Verellen:
lieve Patricia,
geweldig wat je daar aan het doen bent!!! fier op jouw, lieve nicht!
-
22 April 2016 - 19:23
Ilse:
Lieve Patric,
Super leuk om je zo te kunnen volgen. Je avonturen klinken fantastisch.
Veel succes en op naar de 200 KM!
xxx Ilse
-
22 April 2016 - 20:25
Yvonne Wouda:
Lieve Patries,
We krijgen ondertussen een mooi beeld van je dagelijkse doen. Leuk hè dat je een ritme gaat ontdekken in je dag met iedere morgen je rugtas weer inpakken (en niks vergeten), de deur achter je dicht trekken en benieuwd wat deze dag je zal brengen. Heb trouwens niet het idee dat je zult vereenzamen...haha. De foto met de gevulde croissant stelt ons gerust: geen gebrek aan horeca vermoed ik en een advies voor hompen kaas is niet nodig!
Buen Camino en liefs van ons, Ekke & Yvonne -
22 April 2016 - 22:05
Thies, Thijs Of Erik:
Je schrijft erg leuk. Leef met je mee en kan zo goed voorstellen welke emoties je doormaakt zo'n prachtige tocht. Kan niet wachten op je volgende belevenissen.
Kin omhoog, borst vooruit en gewoon weer verder gaan. Suc6 Patrieszzz. x
-
23 April 2016 - 10:30
Marianne:
Lieve dappere vriendin,
Geweldig om je wandeltocht te lezen en te volgen en wat en met wie je dit allemaal meemaakt. Fijn dat het allemaal goed gaat . Geniet ervan en dikke kus ! Marianne -
23 April 2016 - 10:32
Marianne S:
Ha Meis, wat fantastisch om je verhalen te lezen. Hoewel het voor mij wel onwerkelijk is. Kan me niet voorstellen dat je dit vrijwillig doet hahaha. Maar stoer ben je zeker. Ben benieuwd of je lijf er echt aan gaat wennen... blijf vooral schrijven zou ik zeggen. Zoals ook al door anderen is opgemerkt, je schrijft heel leuk. Eigenlijk heel apart dat je met mannen loopt ;))
veel liefs uit Soest xxxx -
23 April 2016 - 22:53
Maria En Frans:
Hi Patricia,
Het werkt aanstekelig, want Maria probeert ook elke dag weer op haar manier een stap verder te komen al is het niet te vergelijken met jou prestatie. Bedankt voor de verhalen en foto's en de berichtjes van al die lieve mensen welke jou supporten ... Groetjes van ons, Maria en Frans en Paul -
24 April 2016 - 12:04
Anton Van De Ven :
Woooaah lief zusje wat ben je toch onze trots!! -
24 April 2016 - 12:15
Ria Van De Ven:
Wat een prachtig verhaal weer. Knap werk, het wandelen en verhaal. Hier lezen in een comfortabel huis met forse hagel buiten op mijn glazen dak! Wat moet jij rijk worden met deze ervaring. Hou vol en geniet ervan. Liefs T Ria.
-
24 April 2016 - 17:54
Nenny:
Ha Patricia, Fantastisch om daar te mogen lopen. 'k Ben echt een beetje jaloers op je. En al die ongemakken: ach, die zorgen straks voor leuke verhalen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
